‘Het lijkt op een gewone dag in een gewone stad. Misschien is het dat, denk ik, het geruststellende van zoveel Westerse vertrouwdheid, die maakt dat het gros van de bevolking rustig blijft en zwijgt. Er is toch niks aan de hand?’
Op 25 december landde ik voor de tweede keer in Istanboel om als waarnemer voor PEN Vlaanderen een nieuwe zitting van het proces tegen de krant Cumhuriyet te volgen. Stiekem hoopte ik op tweede kerstdag de vrijlating van de overgebleven medewerkers van de krant te kunnen meevieren. Het draaide anders uit. Mijn verslag van twee dagen in een land op de rand van de afgrond lees je hier: Turkije, het land dat we niet mogen loslaten.
Isabelle Rossaert 